Συνέχειες...

Δε ξέρω πως αρχίζουν όλα αυτά, αλλά σε όλους μας μάλλον συμβαίνουν η κάποια στιγμή θα συμβούν. Η σχέση ιδανική ίσως. Πολύ αγάπη έρωτας και πάθος. Όμως πάντα έρχεται μια στιγμή αδυναμίας, χαλαρότητας, κάτι μικρότερο. Έτσι ήσουν για αρκετό καιρό. "Έλα να τον γνωρίσεις, είναι καλό παιδί! καλύτερο από τον νυν!". Τελικά πείθεσαι και βγαίνεις μαζί του για ένα καφέ. Η μια συζήτηση έφερνε την άλλη. Η ώρα περνούσε και τόσο ευχάριστα...! Αποφασίσατε να σε πάει σπίτι. Λίγο πριν χωριστούν οι δρόμοι την τράβηξε κοντά του την κοίταξε λιγάκι, την φίλησε. Δόθηκε στο φιλί του παρασύρθηκε. Σα να ζαλίστηκε, έντονο, γεμάτο πάθος, κάτι που είχε χάσει καιρό... σtο μυαλό της όλα γυρνούσαν τρελά τα έχανε... Ήταν και αργά πια, βράδυ. Ένιωθε να τον θέλει. Το ίδιο και εκείνος. Το είχε καταλάβει. Την έσπρωξε στον τοίχο, γεύτηκε το λαιμό της τα χείλια της άρχισε να κατεβαίνει σιγά σιγά προς τα κάτω της. Τα χέρια του ψηλάφιζαν το κορμί τις. Κινήθηκαν σε απόκρυφα σημεία του κορμιού της. Κλείνοντας τα μάτια της χάνονταν σε άλλους κόσμους μακρινούς απόκρυφους γεμάτους πάθος και ηδονή. Ανέβηκε τη φίλαγε τόσο παθιασμένα... Τη πήρε αγκαλιά του τη σήκωσε στην αγκαλιά του και έβαλε τα χέρια του κάτω από τη φούστα της! Εκεί στο σκοτεινό στενό, έβγαλε το εσώρουχο της, ανοι3ε το παντελόνι του. Μπορούσε να νιώσει τον κόλπο της υγρό και ανοιχτό. Εκείνη έτοιμη να τον θέλει τόσο πολύ πια! Στην αρχή ένιωσε ένα άγγιγμα απαλό από το στητό πέος του. Ξαφνικά της βγήκε μια αυθόρμητη κραυγή.. ανοίγοντας τα μάτια της ταυτόχρονα.. έντονες κραυγές ηδονής βγήκαν από μέσα της! Την έπαιρνε δυνατά, γρήγορα.. και μερικές φορές έκανε μικρές παύσεις και άρχιζε ξανά απότομα... Ο οργασμός δεν άργησε να φτάσει.. Ακουμπισμένη στο τοίχο, στο σκοτεινό στενάκι δίπλα στο σπίτι της..!! Πνιγμένες κραυγές βγαίνουν τώρα και από τους δυο...τη κρατάει όρθιος... έχει τυλιχτεί πάνω του.. τη κρατάει από πίσω.. τραβάει τα μαλλιά της... κινείτε πιο αγρία μέσα της... τελειώνει.. τελειώνουν μαζί...Κύματα έκστασης τους πλημμυρίζουν... (συνεχίζετε)