Παρασυρμός 2

Ο καιρός περνούσε και αυτό το γλυκό τρούφα όλο στο μυαλό μου τριγυρνούσε. Ακόμα να ξεχάσω το μαραθώνιο που έκανα να φτάσω σπίτι και να καθίσω αναπαυτικά στην πορσελάνη! Ευτυχώς το ίδιο είχε πάθει και εκείνη. έτσι δε γίναμε και ρεζίλι στους γείτονες που μας έβλεπαν να τρέχουμε φορώντας αυτές τις υπέροχες σαγιονάρες! φτιαγμένες από λάστιχο χρώματος μπλε οι δικές μου και ροζ οι δικες τισ! μμμ ροζ μου θύμιζε το γιαουρτάκι αγελαδίτσα με γεύση φράουλα! Όπως βούταγα πάντα το κουτάλι μέσα του βαθιά! να χαρώ αυτή την απόλαυση. Να δροσίζετε ο ουρανίσκος μου ευχάριστα! Δυστυχώς αυτό μου άφησε μερικά σφραγίσματα! αποτελειωμένοι και οι δυο από την τουαλέτα καθίσαμε αγκαλιά στο καναπέ... Μα είναι δυνατόν αυτός ο τόσο γλυκούλης τετράπαχος ιδιοκτήτης του ζαχαροπλαστείου να μας σερβίρει χαλασμένο καφέ και τρούφα! και όσο το έβλεπα τόσο θυμόμουνα τις βουτιές για αχινούς στη Κρήτη!!! είχε περάσει κανά δίωρο και Όπως είχαμε αποκοιμηθεί ένιωσα το χέρι τις στον μακρύ χοντρότατο μου! Έχει ορέξεις σκέφτηκα! προσπάθησα να ανοίξω τα μάτια μου διακριτικά να δω τι συνέβαινε...! το πρώτο φως με τύφλωνε λιγάκι. ήταν ο ήλιος που έμπαινε από το σκαλιστό πατζούρι του σπιτιού! 5 χρόνια το φτιάχνανε μόνο αυτό! και εκείνο το παράθυρο τι τέλειο...! από κρύσταλλο Βοημίας το τζάμι. εισαγωγή του παππού από κάτι κινέζους που το είχαν εισάγει από το Αφγανιστάν που το είχε πάρει ένας πλούσιος από τη Βοημία! αλήθεια που είναι αυτή η Βοημία! ΑΑΑΑΑΑΑΧ... τι ζέστη είναι αυτή που περιτριγύρισε τον μακρύ χοντρότατο μου? αυτό σίγουρα δεν ήταν χέρι! ούτε αιδοίο!! κάτι άλλο ήταν. εκείνο όμως το φως του ήλιου από τα αριστερά με δυσκόλευε ακόμα να δω! Με τα μάτια ανοιχτά στο 1/20 δεν έβλεπα την τυφλά μου! τουλάχιστον το απολάμβανα! κάτι παράξενο όμως συνέβαινε! παρόλη την υγρασία και τη ζέστη στον μακρουλό χοντρότατο μου.. εκείνη την ένιωθα δίπλα μου! και όχι μόνο αυτό αλλά έπιανα το σφριγηλό στήθος της!!! άρα ήταν μπρούμυτα αλλά δε κουνιότανε! Άνοιξα γρήγορα τα μάτια μου! πρέπει να μου πήρε 2 δεύτερα...