Ερωτικά, φαντασιόπληκτα και ανορθόγραφα...

Σηκώθηκε περπάτησε λίγο γυμνή. Δεν ήξερε τι να κάνει αυτή την στιγμή, Η χτεσινή νύχτα είχε καρφωθεί στο μυαλό της. Μερικές αναμνήσεις είχαν χαθεί μερικές είχαν μείνει. Αυτό το ποτό την κάνει να χάνει μνήμες ίσως σημαντικές. Δίψαγε. Έτρεξε όπως όπως στη κουζίνα. Πήρε ένα ποτήρι νερό. Τόση ήταν η δίψα της που το νερό ξέφυγε και γλίστρησε στο γυμνό κορμί της. Ήπιε δυο ή τρία ποτήρια. Πόση ώρα να είχε περάσει; Σε πόση ώρα θα χτύπαγε το κουδούνι; Ή μήπως δε θα χτύπαγε; Μπορεί να είχε δικά του κλειδιά. Και που να τα βρήκε; Πως βρέθηκε σε αυτή τη κατάσταση; Είχε πάντα τον έλεγχο στα χέρια της. Ήξερε τι έκανε. Την βοηθούσε που είχε απομυθοποιήσει τα πάντα σχεδόν γύρω της. Μήπως τελικά ανακάλυψε κάτι καινούριο κάτι διαφορετικό;  Οι σκέψεις αυτές κούρασαν σύντομα το ακόμα ζαλισμένο από το ποτό και την ηδονή μυαλό της. Γύρισε στο κρεβάτι της. Ένας ήχος ακούστηκε στη πόρτα. Μάλλον αυτός ήταν. Δεν ήξερε πόση ώρα είχε φύγει. Σηκώθηκε πάλι γυμνή, κάπου σκέφτηκε ότι ίσως έτσι τον ξαφνιάσει για λ...

Φόρεσε το μαύρο ριχτό σατέν φόρεμα της, έβαψε ολοκόκκινα τα χείλια της, ίσιωσε το μακρύ μαύρο μαλλί της, φόρεσε τη καμπαρντίνα της και βγήκε. Σε μισή ώρα ήταν το ραντεβού της. Δεν ήξερε ποιος είναι και τι κάνει. Ήξερε μόνο το ερωτικό του θέματος. Της είχε υποσχεθεί μια ατελείωτη βραδιά πάθους και μοναδικών οργασμών. Σε όλη τη διαδρομή με το αμάξι τη θυμόταν τη γνωριμία τους. Στην αρχή νόμισε ότι την πλησίασε γιατί την ήθελε ο ίδιος για εκείνη. Ένας άντρας όπως θα τον ήθελε. ΜΕ γλυκιά τρυφερή συνάμα αντρική φωνή. Την έβαλε όμως στην αναμονή και σε ραντεβού. Την περίμενε μια έκπληξη της είχε πει. Δε της φάνει παράξενη η πρόταση του καθώς το σκοτεινό μέρος που είχαν βρεθεί παρέπεμπε σε ανθρώπους που θα λάτρευαν περιπέτειες σαν της soft εκδόσεις της ζυστίν. Μια λιμουζίνα την περίμενε στο σημείο συνάντησης. Αυτό ήταν κάτι που δε το περίμενε. Μόλις κατέβηκε από το αμάξι εμφανίστηκε και εκείνος. Μίλησαν ελάχιστα. Ένας σύντομος χαιρετισμός. Έβγαλε από το πέτο του ένα μεταξωτό μαύρο μαντίλι. «Γ...

Δεν είναι ζωή αυτό πια… περισσότερο υποκρισία κατάντησε.. κάναμε τα πάντα μάθαμε πολλά και τώρα παίζουμε. Ποιος θα κάνει κάτι διαφορετικό ποιος θα μου δώσει κάτι διαφορετικό. Μάλλον κανένας… Μήπως όλα αυτά δεν είναι τόσο διαφορετικά τελικά? Μήπως είναι απλά τόσο κοινότυπα που δε θέλει κανείς πια να τα ζήσει? Τα ζητάς τα θες αλλά δε τα βρίσκεις.. μια αγκαλιά μια ζεστασιά κάτι. Ένα σωρό σκέψεις ξεχείλιζαν από μέσα της. Άκουγε και αυτόν τον βλάκα να της μιλάει και έκανε πως γέλαγε για να μη τον προσβάλλει. Άλλη μια απόρριψη άλλος ένας χαζός που νόμιζε ότι κάτι διαφορετικό είχε. Και πόσο τον ήξερε? Μονό μερικές συζητήσεις από τηλέφωνο κανά μαιλ και ιστορίες για άγριους. Έβλεπε το ποτήρι της συνεχώς να αδειάζει, ζήταγε λίγο ακόμα. Κόκκινο άσπρο ροζέ ότι να ναι. Δε την ενδιέφερε. Οι σκέψεις την κυρίευαν…. Άλλωστε το περίμενε, της την έπεφτε, είχε και αυτή λίγες ορέξεις, γιατί όχι? Τι καλύτερο? Πράγματα που κάποιες φορές τα σκεφτότανε και απορούσε πως τα έκανε. Δε μετάνιωνε απλά Την έβαζαν σε...

Καμία φορά τα πράγματα έρχονται περίεργα στη ζωή μας έτσι όπως ίσως να μη τα περιμένουμε! έτσι και θύμωσα μαζί σου για κάτι ίσως και ασήμαντο. Αρκετό όμως να ζηλέψω να ανάψω. Βρεθήκαμε στο γνωστό μέρος. Δε σε αφήνω να μιλήσεις. Δε σε αφήνω να κάνεις πολλά. Σχεδόν τίποτα. Το παιχνίδι το χάνεις. Δε είναι σήμερα επί ίσοι όροι. Σε σπρώχνω και πέφτεις στο κρεβάτι. Αποκαλύπτω απότομα το στήθος σου. Βγάζω βιαία Σχεδόν τα ρούχα σου. Γουστάρω το στήθος σου. Αλλά το πάθος με κυριεύει. Με έχει συνεπάρει. Στο δαγκώνω. δαγκώνω το λαιμό σου τα αυτιά σου το κορμί σου. Βγάζω και τα υπόλοιπα ρούχα σου. Πάλι απότομα… Δε περιμένω. Βουτάω στο κόλπο σου τα δάχτυλα μου. Πρώτα ένα και μετά δυο. Σε νιώθω υγρή. νιώθω ότι πονάς Αλλά σου αρέσει. νιώθω ότι ανοίγεις γρήγορα. Τρίβω με την παλάμη μου την κλειτορίδα σου όπως ξέρω ότι σου αρέσει. ίσως και λίγο πιο βιαία, ενώ το στόμα μου τρώει το υπόλοιπο κορμί σου. Γδύνομαι, κάθομαι γονατιστός. Σε βάζω στα 4 και σε μπαίνω στο στόμα σου. Πιέζω να πάει πιο βαθιά. Μπορε...