Ερωτικά, φαντασιόπληκτα και ανορθόγραφα...

Λίγο πριν τη δύση του ήλιου το κόκκινο του φώς έχει χρωματίσει όλο τον ουρανό. Η άμμος ακόμα καίει από το ολοήμερο βασανιστήριο του καυτού ήλιου. Το κορμί της όμως αντέχει ακόμα και το βαθύ της μαύρισμα ανακλά το κόκκινο χρώμα αποκαλύπτοντας όλο της τον ερωτισμό. Χωρίς να αντισταθεί στο θέαμα αυτό την πλησίασε και την γύρισε από μπρούμυτα. Εκείνη χαμογέλασε στο έντονο του βλέμμα -τι θες τώρα; -έλα πάμε να βουτήξουμε. Είναι η καλύτερη ώρα τώρα. Την έπιασε από το χέρι και την τράβηξε να σηκωθεί. Τον ακλούθησε στα φωτισμένα από τον ήλιο νερά. Η θάλασσα σχεδόν ζεστή και λίγο δροσερή, σε μια κατάλληλη θερμοκρασία για να μείνεις μέσα αρκετή ώρα. Πιάστηκε πάνω του τον αγκάλιασε από πίσω και μαζί προχώρησαν πιο βαθιά. Την απομάκρυνε λίγο από πάνω του και βούτηξε. Εκείνη συνέχισε πιο σιγά και σταδιακά βρέθηκε να κολυμπά δίπλα του. Την έφερε κοντά του και την έβαλε να τυλιχτεί γύρο του. Σχεδόν μέχρι τους ώμους τους έβρεχε η θάλασσα ίσως και λίγο πιο ψηλά. Είχε τώρα τυλιχτεί πάνω του σφιχτά. Φιλή...

Το τελευταίο πράγμα που περνούσε από το μυαλό του είναι πως αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που θα την έβλεπε. Ίσως σε κάποια συζήτηση να του το είχε αναφέρει αλλά εκείνη την στιγμή όλο του το είναι είχε βυθιστεί στη ματιά της, στο πρόσωπό της στο κορμί της. Απολάμβανε κάθε της λεπτομέρεια μόνο κοιτώντας τη. Σα να είχε βρει ότι πιο τέλειο στη ζωή του και δε μπορούσε να το χορτάσει. Την παρατηρούσε και ήθελε τόσο πολύ να νιώσει στα δάχτυλά του το απαλό της δέρμα, την θέρμη του σώματός της. Να αγγίξει το υπέροχο πρόσωπό της. Ακόμα πιο πολύ τον συνεπήρε το βλέμμα της. Ένιωθε να τον γδύνει, να τον ψάχνει, όπως έκανε ο ίδιος και για εκείνη. Θα είχαν περάσει ελάχιστα λεπτά από τη στιγμή που κάθισαν στο καναπέ ο ένας δίπλα στον άλλο σε εκείνο το μεγάλο καφέ που βλέπει στη θάλασσα. Με το έξτρα φώς του φεγγαριού να ανακλά πάνω της, την φαντάζονταν σα μια μικρή θεότητα που βρέθηκε στο δρόμο του έτοιμη να τον ταξιδέψει σε μέρη άγνωστα ακόμη για εκείνον. Η ώρα περνούσε και όσο και να μιλούσαν...

-Δε θέλω να μιλήσουμε για τίποτα, δε θέλω να το συζητήσουμε, απλά άνοιξε την πόρτα και κάνε ότι θές. -Εντάξει! Θα σε περιμένω την ώρα που είπαμε Ήταν τα τελευταία λόγια αυτά καθώς δεν υπήρχε λόγος για κάτι παραπάνω. Ο σκοπός δεν ήταν να μιλήσουμε ούτε να γνωριστούμε παραπάνω για να νιώσουμε πιο οικεία. Αυτό θέλαμε να είμαστε άβολα σαν άγνωστοι που μοιράζονται την πρώτη τους εμπειρία μεταξύ τους. Ούτε για μια νύχτα, ούτε για πάντα. Σκοπός ήταν το άγριο, αχόρταγο, έντονο, χωρίς ενδοιασμούς, ωμό πήδημα. Φαίνεται να μην έχει συναισθήματα και πάθος, όμως αντιθέτως κατέληξε να αναβλύζουν από μέσα του χίλια μύρια που δε τα είχαμε καν φανταστεί στη πρώτη συνομιλία. Το χτύπημα στην πόρτα ακούστηκε στην αναμενόμενη ώρα. Δε το σκέφτηκα καθόλου, ούτε δίστασα λεπτό. Άνοιξα την πόρτα και την είδα εκεί να με κοιτά με ένα υπέροχο χαμόγελο. Χαμογέλασα και την κοίταξα για λίγο. Την πλησίασα, άρπαξα το μαλλί και την έφερα κολλητή στα χείλη μου. Σαν άμεση ικανοποίηση τύλιξε το ένα της πόδι γύρο μου και σ...

Ο ήλιος ήταν λίγο πριν το βασίλεμά του. Η θάλασσα ανακλούσε το καυτό κόκκινο χρώμα του ενώ ο κόσμος στη παραλία τον παρατηρούσε να ετοιμάζεται να βουτήξει στα σκοτεινά νερά της. Θυμάμαι περνούσαμε ήδη αρκετή ώρα με τα χείλια μας να αγγίζονται και να πονάμε ο ένας τον άλλο για να δείξουμε το πάθος μας, την ένταση μας που είχαμε. Μια με γύριζες στην άμμο μια σε γύριζα σε ένα παράξενο παιχνίδι έρωτα και επίδειξης σε όλους τους γύρω. Μπορεί ήδη να μας κοιτούσαν μπορεί και όχι. Λίγο μας ένοιαζε. Πιο πολύ στο μυαλό μου ήταν τα δροσερά σου χείλη και το αλμυρό σου δέρμα. Σε σταμάτησα και κάθισα λίγο να σε κοιτάξω. Θαύμασα όλο το υπέροχο κορμί σου από τα έντονα σου μάτια, το λεπτό λαιμό σου, το στητό σου στήθος. Το βλέμμα μου χάιδευε κάθε σου πιθαμή. Την κοιλιά σου, τα μακριά σου πόδια, το σημείο σου το κρυφό που τόσο λαχταρούσα να γευτώ ακόμα μια φορά. Σηκώθηκα και σε τράβηξα μαζί μου, προχωρήσαμε και παίζαμε στη παραλία μέχρι που φτάσαμε στα αλλαχτήρια, απομακρυσμένα από το πολύ τον κόσμο. ...