Αποκριες….

δε προλαβα να το διωρθωσω...

Η ιδεα να πανε στη πλακα ήταν τελικα το καλυτερο που μπορουσαν να κανουν αυτό το καιρο. Ορεξη και ανεση για Πατρες, εκδρομες, και διαφορα αλλα δεν υπηρχαν. Γιατί όχι φετος λοιπον μια βολτα στην πλακα να παιχτουν και μερικες «σεξουαλικες» ροπαλιες στα πισινα.


Φορεσε τη μασκα της με τα γυαλιστερα περιγραμματα, τη σκουρα στολη, και σαν άλλη πριγκηπισα της νυχτας ξεκινησε για την περιβοητη Πλακα και το περιπατο της. Αλλωστε ολοι ειχαν αποφασισει να ντυθουν. Τη στολη την ειχε φτιαζει μονη της από καποια παλια φουστα, λιγα τουλια, μια φαρδια μπλουζα. Τη γεμισε με φανταχτερα μικροσκοπικα στολιδια και χρυσοσκονες. Όλα περιτεχνα βαλμενα. Παντα της αρεσε να καλλιτεχνει, να παιζει όπως ελεγε. Πηρε το ροπαλο της, φορεσε μια ελαφρια καμπαρντινα και βγηκε. Φετος δεν εκανε κρυο. Μπορουσε να αντεξει με τα λεπτα αυτά ρουχα.

Η Πλακα γεματη κοσμο ο συνηθως. Γελια, φωνες, χαμος, κοσμος χαρουμενος γιορταζει αναμεσα σε μιας περασμενης γενια κτιρια. Μπλεκοντε, μαλωνουν, γελανε, γνωριζονται. Το τελευταιο καιρο είναι πιο υποτονικα, αλλα το καρναβαλιστικο, τα ροπαλα και τα σπρευ παραμενουν.

Την πρώτη φορά που επεσε πάνω του δεν εδοσε σημασια. Ούτε και εκεινος φυσικα, ένα χαμογελαστο ουπς και μια ξυλια στα πισινα με τα ροπαλα ο καθενας και στο δρομο τους. Την τριτη η τεταρτη φορά, ούτε που θυμοντουσαν, προσεξαν κατι παραπανω. Μια ελξη ένα κατι. Και οι δυο κρυμενοι πισω από μια μασκα και μια στολη. Κρυβαν τον καθημερηνο τους εαυτο και εμφανιζονταν σαν αυτό που ηθελαν να είναι στα ονειρα τους.

Ο κοσμος αρχισε να πλυθαινει όλο και πιο πολύ. Οι παρεες σπαγανς και ξανασμιγαν. Σε μερικα σημεια ήταν μεχρι και αδυνατο να προχορησεις. Αποσπασμενη από τη παρεα της που όλο και απομακρυνε, αποφασησε να παρει ένα άλλο δρομακι, ένα στενακι, να κοψει δρομο. Ανεβηκε σε ένα σκαλοπατι και εκανε σχετικο νοημα στους υπολοιπους να την περιμενουν στο καφε που ειχαν πει ότι θα πηγεναν. Την πλακα όμως δε την ηξερε καλα. Το ένα στενο την οδηγησε στο άλλο, όλο και πιο πολύ απομακρυνονταν από το πληθος που τωρα δεν ακουγονταν καθολου πισω της. Εβαλε πισμα ότι δε θα γυρισει πισω και πως θα τον βρει αυτό το δρομο.

Εννιωθε ότι χαθηκε για τα καλα όταν επεσε ακομα μια φορά πάνω του. «Ακομα και εδώ, χωρις κοσμο, χωρις εμποδια παλι πάνω μου επεσες» της ειπε με καπως σοβαρο, γοητευτικο, ίσως και ερεθιστικο υφος. «Ε… ναι… μαλλον χαθηκα και δε σε προσεξα… είναι και αυτό το στενακι αρκετα μικρο ισα που χωραμε και οι δυο μας». Εννιωθε την καρδια της να χτυπαει δυνατα, από φοβο, από αγωνια, αλλα και από κατι που δε μπορουσε να εξηγησει. Αυτος ο αντρας την εκλυε οσο κανεις άλλος μεχρι τωρα. Δε τον ειχε δει κανονικα ακομη η μασκα του τον κολακευε, του εδινε μια άλλη οψη στα ματια της. Προσφερηκε να της δειξει το δρομο, απλωσε το χερι του κανοντας ταυτοχρονα μια κινηση να φυγει γυριζοντας προς την άλλη πλευρα του δρομου, εκεινη του εδωσε το δικό της. Εννιωσε το χερι της που ετρεμε και κοντονταθηκε, γυρισε λιγο απότομα, ίσως αθελα του και βρεθηκαν σχεδον κολλημενοι, τη ρωτησε αν φοβαται, αν είναι καλα. Του εγνεψε πως δε φοβατε, ίσως είναι από το κρυο απαντησε ψεματα. Επιασε το χερι της μέσα στα δικα του, εκεινη εκανε ένα βημα πιο κοντα σα να ανζητουσε λιγο ζεστη παραπανω. Κοιταχτηχαν για λιγο στα ματια, πισω από τις μασκες τους. Εκανε να βγαλει τη μασκα του, αλλα τον σταματησε. «όχι καλύτερα ετσι». Τολμοντας, κινησε το χερι του στο ισα ισα αγκιζοντας το προσωπο της και το μπλεξε στα μακρια σγουρα μαλια της. Δε του αντισταθηκε. Εννιωθε αυτή τη γοητεια ωρα τωρα. Ενιωθε ετοιμη να τολμισει οσα απαγορευε στον εαυτο της, οσα φοβοτανε. Δε σταματισε να τον κοιταει στιγμη, παρα μονο για λιγο που χαμηλωσε τα βλεφαρα της, δηλωνοντας μια ασυνειδητη υποταγη. Το βλεμα του την κυριευε στιγμη με τη στιγμη.

Την εφερε πιο κοντα του, φιληθηκαν. Τα χιλια του ζεστα, γεματα παθος, με μια γλυκια γευση που μονο σε σπανια γλυκα συναντας. Ίσως να ταν και στο μυαλο της όλα, εννιωθε το κορμί της να θέλει να του δωθει χωρις κανενα περιορισμο. Το χερι της χαιδεψε το κορμί του. Ψηλφισε το στήθος του πάνω από την ενδυμασια και την πλατη του. Κατεβηκε ακομα πιο πονηρα στο παντελονι του. Επιασε το σκληρο του πέος και το χαιδεψε. Κρατουσε με τα δυο του χερια το κεφαλι της, τη φιλουσε με τόσο παθος και τοση διψα. Συντομα ακολουθησε τη δικη της προτοβουλια. Επαιξε λιγο με το λαιμό της, φιλοντας της και δαγκωνωντας τη. Τα χερια του ψαξαν πιθαμι προς πιθαμι το κορμί της. Η λεπτη ενδυμασια της εκανε αφηνε τη σιλουετα της να αποκλαυπτετε ευκολα στα ερευνιτικα του χερια. Περασε το χερι του κάτω από τη μπλουζα της και χαιδεψε και μαλαξε το στήθος της. Επικεντροθηκε λιγο και στις ρογες τις. Στιγμιεοι χαμηλοι αναστεναγμοι βγαιναν από μέσα της.

Του τραβηξε το χερι, λιγο παιχνιδιαρικα αλλα πολύ σοβαρα. Εβαλε το δικό της μέσα από το παντελονι του. Χαιδεψε λιγάκι το στητο του πέος. «Δε μας βλεπει κανεις?» «Όχι τετοια ωρα δε περναει και κανεις από δω». Σχεδον γονατησε μπροστα του, ανοιξε το παντελονι του. Εβγαλε το πέος του από το εσωρουχο, και συντομα το γευτικε με τη γλωσσα της. Τα χερια της βοηθοι της στο λαγνο της παιχνιδι, νιωθανε τη φλεβες του πεους του να φουσκωνουν από αιμα. Λίγο γρηγορα λιγο αργα, γευοταν κάθε του χιλιοστο. Δεν αντεξε άλλο και την τραβηξε ορθια. Τη γυρισε στο τοιχο, και της σηκωσε τη φουστα. Εσκισε το μικροσκοπικο της εσωρουχο. Χαιδεψε τα κάτω της χειλια με τεχνη και ανοιξε τον κολπο της ακομα πιο πολύ με τα δαχτυλα του. Την εβαλε να τον κατευθυνει μέσα της. Μπηκε αργα, και βασανιστικα. Σε ένα ρυθμο που συντομα θα εξελισονταν σε πιο γρηγορο πιο αγριο. Από μέσα της βγαιναν βαθιοι αναστεναγμοι. Απολαμβανε κάθε του χιλιοστο να την πονάει. Παντα την ποναγε αυτή η σταση. Δεν μπορουσε καν να καταλαβει γιατι τωρα χανονταν σε μια δυνη ηδονης και παθους. Ενας αγνωστος κρατιοταν από τα σγουρα μαυρα μαλια της και ικανοποιουσε σκοτεινες της φαντασιωσεις. Το ένα της χερι σταματισε να ακουμπαει στο τοιχο και επιασε το πέος του αγνωστου για να το βαλει πιο δυνατα μέσα της. Ενιωθε το κορμί της να καιει, ήταν ετοιμη να εκραγει. Ηθελε να φωναξει αλλα η γειτονια την εμποδιζε. Αυτό το εμποδιο την αναβε ακομα πιο πολύ, η μακσες οι στολες, το σκοταδι, ο αγνωστος αντρας.

Ειχαν καιρο που καναν μαθηματα, και ήταν καλεσμενη για της αποκριες στο σπιτι για βραδυνο. Παροτι τόσο καιρο το ενιωθε σαν σπιτι της, οι καλεσμενοι και αυτές οι συζητησεις την καναν να νιωσει λιγο αβολα. Αποφασισε να παει στο δωματιο που καναν το μαθημα να δει λιγο τον κοσμο από μακρια. Ισα που φαινονταν από το παραθυρο αυτό. Η πλακα απλωνταν από κάτω τους. Το παραθυρο στη γωνια εβλεπε στο βαθος το πολυσυχναστο δρομο και από κάτω του περνουσε ένα μικρο σκοτεινο στενο δρομακι. Σα κατι να ακουσε και η προσοχή της στραφηκε στο βαθος του στενου. Ακούμπησε στο παντζουρι και προσπαθοντας να μη βγει τελειος εξω εσκυψε να δει. Ένα ζευγαρι εκανε ερωτα. Ντυμενοι και οι δυο. Εκεινη ακουμπουσε στο τοιχο και ο αντρας εμπενε από πισω της. Δαγκωσε τα χειλι της. Να γυρισει πισω η να μεινει εκει μεχρι να φυγουν. Δε μπορουσε να ξεκολλησει. Κοιτουσε όλο και πιο εντονα. Ο μαθητης της, την πλησιασε και εριξε μια ματια. Να δει τι γινετε. «Σσσσςςς… προσεχε» δεν ηθελε να φαντρωθουν. Ο νεος, κονοσταθηκε και κοιταζε μαζι της. Εκανε μαζι της φροντιστιριο εδώ και μερικα χρονια. Στην τελευταια ταξη πια και ειχε κάθε λογης φαντασιωση μαζι της. Ετρεξε γρηγορα και εσβησε το φως του δωματιου. Καθησε διπλα της να παρακολουθησει. Θα μποσουσε να κατσει πιο μακρια αλλα σχεδον ακουμπουσε πνω της. Εκανε λιγο πιο κοντα της. Την ακουμπησε με το χερι του δηθεν να κρατιετε για να δει καλύτερα. Πως κανουν όλα τα παιδια όταν θελουν να κοιταξουν ταυτοχρονα. Οσα εβλεπε τόσο καιρο σε ταινιες και περιοδικα εξελισονταν μπροστα του. Καταλαβε ότι ειχε καυλωσει, όπως και ότι η ομορφη καθηγητρια που τόσο τη φαντασιονοντα δε πειραχτηκε που εννιωθε το πέος του πάνω στο μοιρο της. Ίσως να μη το ειχε καταλβει σκεφτηκε. Κινησε το χερι του προς τα κάτω της. Εφτασε στου γλουτους της.

Εκλεισε λιγάκι τα ματια της καθος χαιδευε το κωλο της και ενας σχεδον αθορυβος αναστεναγμος της ξεφυγε. Αποφασισε να τραβηξει το φορεμα της και να αποκαλυψει τα οπισθια της. Αυτό θα ήταν σιγουρα μια προκληση σκφετικε. Μερικες βαθυτερες αναπνοες ακουγε καθος απογυμνωνε το αντικειμενο του ποθου του. Παρ ολη την ταραχη του δε το σκεφτηκε τόσο πολύ. Κινηθηκε από πισω της. Γονατισε και σαν παιδι που γευετε πρώτη φορά το γλυκο του αρχισε να γευετε αυτους τους ποθητους γλουτους. Με δυναμη επιασε και εσκεισε το εσωρουχο της. Ηθελε να το βγαλει για να μη το χαλασει αλλα δε κρατηθηκε. Τα κάτω της χειλια, το λωτο της που τόσο επιθυμουσε τον ειχε τωρα μπροστα του. Εσκυψε και τη φιλισε λαιμαργα. Όπως εβλεπε τοσα χρονια σε ταινιες. Επαιζε με τη γλωσσα του την κλειτορίδα της, τη ρουφαγε και την αφηνε. Δε μπορουσε να αρνηθει μια τετοια θεσπεσια γευση. Εβαλε τη γλωσσα του μέσα της, στο κολπο της. Παρ ολη όμως την επιθυμια του να συνεχισει το κορμί του ηθελε πιο πολλα. Ακομη περισσοτερα ηθελε το δικό της, που με κλειστα πια απολαμβανε το φιλι του νεαρου μαθητη της. Εβαλε και τα δαχτυλα του μέσα. Ηθελε να ψιλαφισει, να μαθει πως και τι είναι. Ενιωσε την υγρασια της και τα μαλακα της τοιχοματα. Εφτασε στο τραχηλο της, εκει που την ακουσε να αντστεναζει λιγο ακομα πιο πολύ. Σηκωθηκε καυλωμενος να φερει ένα προφυλακτικο. Δεν αργησε πολύ, παντα ειχε ένα για ωρα αναγκης. Επιβαλονταν πια!

Παρ όλο που εκεινη εκανε ότι κοιταει, λιγα πια εβλεπε. Μπορεί και το ζευγαρι να ειχε φυγει, δεν ηξερε. Μονο το πέος του αρχισε να νιωξει πάνω της. Τον επιασε να τον οδηγησει μέσα της. Ηξερε ότι είναι αρχαριος. Ειχε όμως το ταλεντο, ειχε μέσα του το παθος ακατεργαστο και δυνατο. Δεν ηξερε τι να κανει και γινονταν οι κινησεις του απροβλεπτες. Ενιωθες πως συντομα θα ειχε απανωτους οργασμους. Εσφιξε με δυναμη το παντζουρι που κρατιοτανε καθώς εννιωθε να σκιζετε το μουνι της από το πέος του. Κυμματα ηδονης αρχισαν να την πλυμιριζουν το ένα μετά το άλλο.

Νιωθωντας το κορμί της να σπαει από ηδονη, της ξεφυγε μια συντομη κραυγη. Δε την ενοιξε όμως. Σε ένα σκοτεινο στενακι ήταν, ποιος θα ενδιαφερονταν. Λίγο της ελειψε να λοιποθυμισει. Κρατηθηκε ανασηκωθηκε λιγάκι. Γυρισε και επιασε τον αγνωστο με το στομα της. Δε χρειαστικε πολύ, με λιγοστες πια κινησεις, εννιωσε τα υγρα του να ρεουν μέσα της. Δεν ήταν αναγκη να λερωθουν τωρα. Καθαρισε το πέος του με το στομα της, το εβγαλε και απαλα το ξαναβαλε στο εσωρουχο του. Ετοιμαστικαν, ξεκινησαν το δρομο τους προς το σπιτι με το ανοιχτο παραθυρο.
«Ναι αγορι μου, πιο δυνατα, χυνω» το κορμί της τρανταχτηκε στο παραθυρο καθώς κρατιοταν να μην ακουστει μέσα. Αποκαμομενη από τον ερεθισμο, σνεχισε περιμενοντα και εκεινον να τελειωσει. «Ελα αγορι μου, πιο γρηγορα πιο δυνατα, χυσε με.» Δε του βγαινε να μιλησει ακομα. Όμως το πέος του αρχισε να εκρυγνετε. Οι σπασμοι του εκτοξευσαν τα υγρα του με αρκετετη δυναμη, που το εννιωσε και εκεινη ακομα και μέσα από το προφυλακτικο.

Τον εβαλε να καλοπιστει ξανα και να γινει όπως ήταν πριν. Ένα μαθημα ζωης μόλις ειχε τελειωσει. Περασε αυτό περασαν και οι αποκριες. Οι μασκες ποτε δε βγηκαν για να γνωριστουν. Τι νοημα ειχε αλλωστε. Χαθηκαν μέσα στο πληθος, βρηκαν ξανα τη παρεα τους που ανησυχησε τοση ωρα. «Ασε χαθηκα μωρε»…