Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2006

Σκέψεις

Γιατί να είναι έτσι σήμερα τα πράματα? Γιατί όλοι ψάχνουν κάτι εξτριμ για να φτιαχτούν? Διαφορετικές στάσεις, διαφορετικά σημεία, διαφορετικούς τρόπους… Που θα φτάσει αυτή η λαγνεία? Τόσο έντονο είναι σε κάθε ζευγάρι να βρει κάτι απλό? Πρέπει να τα κάνουν όλα για να νιώθουν ικανοποιημένοι? Μήπως έχουν τα πολλά και θέλουν περισσότερα, μήπως είναι απληστία για ερωτά, για απόλαυση του εταίρου όσο πιο πολύ…

Κόσμος γύρο παντού, βράδυ αργά, φτάνει στη στάση για ταξί η λεωφορείο… Χαμένος στις σκέψεις του σταμάτησε για ένα ταξί.

Παράξενος τύπος, μοναχικός.

«Μήπως έχεις φωτιά?» τον ρώτησε κρατώντας ένα τσιγάρο στο χέρι. Έβγαλε από τη τσέπη του το μικρό νικελένιο ζίπο και της άναψε το τσιγάρο. «Πολύ σκεπτικό…» συνέχισε εκείνη. Την κοίταξε απορημένος, να απαντήσει η όχι, να πει την αλήθεια? Η τώρα η ποτέ είπε στον εαυτό του, σα να ήταν να σπάσει ένα μεγάλο τοίχος που τον περιτριγύριζε. Συνήθως δε θα έκανε πρώτη κίνηση ούτε έπαιρνε το θάρρος εύκολα για ομιλίες σε άγνωστες κοπέλες. Πήρε την απόφαση.. όχι μόνο θα απαντήσω αλλά θα πω και τι… «Είχα χαθεί στις σκέψεις για τις σχέσεις των ανθρώπων..»
-δηλαδή?
-Γιατί ψάχνουν ακρότητες στον ερώτα τους, γιατί ανάβουν με οτιδήποτε ακραίο. Και γιατί μερικοί σβήνουν, γιατί το σεξ να είναι άγριο και βρώμικο για να είναι ωραίο η προκλητικό πολύ..

Συνέχισε η κουβέντα τους μέχρι που έφτασε το ταξί που δέχτηκε να τον πάει στον προορισμό του. Μπήκε και εκείνη μέσα. Στην αρχή έμεινε λίγο έκπληκτος. Δικαιολογήθηκε ότι στην διαδρομή της ήταν όποτε γιατί όχι. Κανά τέταρτο λίγο μετά από εκείνον λογικά έμενε. Συνεχίσανε την κουβέντα τους στο πίσω δερμάτινο κάθισμα του πολυτελούς αυτοκίνητου. Το πνεύμα της ομιλίας ζωντάνευε, γινόταν ερεθιστικό. Μπήκαν σε λεπτομέρειες. Μίλησαν σχεδόν για τα πάντα. Έκαναν μια παύση και έμειναν στις θέσεις τους.

Το χέρι της πλανήθηκε κοντά στο μηρό του και σύντομα πάνω του το χάιδεψε. Έμεινε κάπως έκπληκτος και λίγο παγωμένος. Ήρθε πιο κοντά του. «αναρωτιέσαι….» του ψιθύρισε αισθησιακά στο αυτί. Την κοίταξε… άπλωσε το χέρι της με θράσος και χάιδεψε το πρόσωπο του. Συνέχισε το χάδι της στο λαιμό του, στο στήθος του, στη κοιλιά του, στο πέος του. Εκεί σταμάτησε, το πίεσε με ανοιχτή παλάμη το έτριψε πάνω από το παντελόνι. Ξανακύλησε το χέρι τις στο πρόσωπο του. Σα να είχε η ίδια τα ηνία σε μια ερωτική παράσταση.

Τα χείλη του ενώθηκαν στην αρχή λίγο απαλά λίγο φοβισμένα από εκείνον. Δεν είχε ξαναζήσει κάτι παρόμοιο. Ερεθίζονταν όμως τόσο πολύ. Η κίνηση, ο κόσμος, ένα σωρό μάτια στραμμένα πάνω τους, και προπάντων του ταξιτζή. Σαν συγχρονισμένο ζευγάρι γύρισαν προς εκείνη. Άρχισε να τη φιλάει με πάθος στο στόμα, στο λαιμό, λεπτές αισθησιακές δαγκωματιές. Το χέρι τους ερευνούσε το σώμα της. Άνοιξε λίγο τα μάτια της, είδε το βλέμμα του ταξιτζή να κοιτάει αραιά και που στο καθρέφτη. Τους άκουγε τους αισθάνονταν, τους καταλάβαινε, τους κοίταγε. Ζωντανή παράσταση. Τον έσπρωξε και ανέβηκε πάνω του. Ανασήκωσε τη φούστα της, και κάθισε πάνω στο καυλωμένο πέος του. Υποκρίθηκε ότι δε μπορεί να κάνει κάτι με το μικροσκοπικό της εσώρουχο. Το έπιασε εκείνος και με μια απότομη κίνηση ο έκανε κομματάκια, κορδόνια. Άνοιξε λαίμαργα με τα χέρια της το παντελόνι του, έπιασε τα ερεθισμένο πέος του, και τρίφτηκε πάνω του.

Ανασηκώθηκε λιγάκι, το κρατείσαι σφιχτά με το λεπτό βελούδινο χέρι της, μια απότομη κίνηση και βρέθηκε μέσα της. Κούνησε τη λεκάνη της αργά μπρος πίσω, αισθησιακά πάνω κάτω. Έπιασε τη μέση της και κρατούσε το ρυθμό. Όχι πολύ γρήγορος ούτε πολύ αργός. Κρατήθηκε από τους ωμούς του, κάθισε στα γόνατα της, και με επιδέξιες κινήσεις, ερέθιζε το πέος του και το κόλπο της όλο και πιο πολύ. Έπιασε το στήθος της, άνοιξε το πουκάμισο της και το έβγαλε ελεύθερο μπροστά του να λικνίζετε όμορφο. Έπιασε τις ρόγες μια, τις έβαλε στο στόμα τους, έπαιξε με τη γλώσσα του της καύλωσε. Όσο το στόμα του ήταν στη μια, με το χέρι του μάλαζε το άλλο στήθος ερεθιστικά ζωηρά.

Βαθιές ανάσες πνιγμένα βογκητά έβγαιναν από μέσα της. Βαριά και η ανάσα του. Ο κόσμος χάθηκε, δεν τους έβλεπε πια κανείς, ταξίδι σε ένα άγνωστο κόσμο. Οι ανάσες γίνονταν όλο και πιο δυνατές πιο έντονες. Μερικές κόφτες φωνές της ξέφυγαν καθώς έφτανε στο τέλος της. Συνέχισε πιο έντονα, αργάζονταν τώρα ασταμάτητα. Δεν είχε τελειωμό. Εκείνος ήξερε δεν έπρεπε να τελειώσει, περίμενε και ερεθιζότανε και άλλο πιο πολύ ακόμα. «Νομίζεις ότι θα κρατηθείς» του ψιθύρισε θυμωμένα, καυλωμένα, αισθησιακά. Κίνησε το κόλπο της διαφορετικά, πιο έντονα πιο γρήγορα πιο άγρια πάνω του. Ερέθιζε μόνο τα πιο ευαίσθητα σημεία του. Μια βαριά ανάσα βγήκε από μέσα τους καθώς χυνότανε μέσα της. Ένιωθε τους σπασμούς του κορμιού του και το καυτό του σπέρμα να τρέχει μέσα της.

Τον άφησε να τελειώσει και σωριάστηκε πάνω του. Λίγο αργότερα, γύρισε στη θέση της, και άρχισε να φτιάχνεται. Ο ταξιτζής παρέμεινε αμίλητος. Δεν διέκοψε αυτή τη συνουσία τους. Ντύθηκαν, συμμαζεύτηκαν « Όπου βρείτε να σταματήσετε με αφήνετε» ψέλλισε στον οδηγό εκείνη. Βγαίνοντας του είπε ότι δε χρειάζεται να ανησυχήσει για τίποτα «Και ελπίζω να μην έχεις λόγο να αναρωτιέσαι πια». Έτσι εξαφανίσθηκε από τη ζωή του στιγμιαία αυτή πρωτόγνωρη για εκείνον παρουσία

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραία διπλή φαντασίωση: και με άγνωστο , και δημόσια !

useme είπε...

ειναι αυτο το κατι παραπανω που μου ηλεκτρισε και μενα... η δυσκολια του αγνωστου και ο ντροπη του δημοσιου. Ενα βημα πιο περα απο τα συνηθησμενα ορια μας.

Παιδίσκη ερωμένη είπε...

Το διάβασα μία φορά, και κάτι δεν μου "ταίριαζε"...

Έγειρα τη καρέκλα πίσω, έβαλα άλλη μουσική, το διάβασα ξανά και έκλεισα τα μάτια..

Εξαιρετικό..

useme είπε...

μια μικρη σπουδαια λεπτομερια ερώμενη παιδισκη, η ατμοσφαιρα. Και ολα μπορουν να γινουν πιο ωραια...