4 ώρες

Κυριακή 03:00 «Θέλω το μουνάκι σου. Γουστάρω να στο γαμάω. Σου αρέσει; ε; ου αρέσει μωρή πουτάνα; Σου αρέσει να γαμιέσαι σα πουτάνα; Πονάς; Πόνα πιο πολύ!» Ίσως μια άλλη ώρα μια άλλη στιγμή να της μοιάζανε πολύ χυδαία, πολύ πρόστυχα, η να ξενέρωνε. Όμως τώρα, εδώ, αυτή τη στιγμή έκαναν το κόλπο της να υγραίνετε, ένιωθε το πέος του δυνατό να την πονάει. Της άρεσε αυτός ο πρωτόγνωρος πόνος. Συνήθως τον απέφευγε. Δεν ήθελε να την πονάνε. Ούτε οι δαγκωνιές ούτε οι ξυλιές ην ερέθιζαν. Μια ζωή πολύ συμβατική με μικρά ευαίσθητα πάθη. Χωρίς μεγάλες εντάσεις και απότομες στάσεις. Χωρίς ιδιαίτερες αναταράξεις. Μια βαθιά ερεθιστική κραυγή βγήκε πάλι από τα σώθηκα της, χωρίς να μπορεί να την ελέγξει. Η ξυλιά του την πόνεσε και την ερέθισε συνάμα. Ένιωθε να είναι η τσούλα του και της άρεσε. Έπιασε τους γλουτούς του, τον τράβηξε με δύναμη μέσα της. Τον κοίταξε πρόστυχα, ερεθισμένα. «Γάμησε με πιο άγρια». Ένιωθε το κόλπο της έτοιμο να εκραγεί. Τα υγρά της, την πλημμύρισαν. Ένιωθε το πέος του να την σκίζει τόσο γλυκά και άγρια. Γρήγορα, αργά, σταθερά, αριστερά, δεξιά. Μερικές φορές έμπαινε μέσα κι κουνιόταν ολόκληρος πάνω της. Το πέος του έτριβε καυλωτικα το τράχηλο της, η κλειτορίδα της τριβόταν έντονα από την κίνηση του. Ερεθίζονταν, πρηζόταν, άνοιγε κι άλλο. Τον ήθελε, συνεχώς, το μυαλό της σταμάταγε, χανότανε. Πάει η έμπνευση της, δεν ήξερε τι άλλο να ζητήσει. Μόνο «σκίστο μου, γάμα το μουνί μου, είμαι η πουτάνα σου ναι.» «Είσαι μωρή καριόλα, είσαι πολύ καύλα…» Και όλο και πιο δυνατά έμπαινε μέσα της. Έσφιγγε το στήθος της, το δάγκωνε μερικές φορές. Πιο πολύ την κράταγε δαγκωμένη από το λαιμό, σα να την ακινητοποιούσε. Την έκανε όλη δική του. Έπιανε σφιχτά τους γλουτούς της και τους τράβαγε την πόναγε. Σταμάτησαν για λίγο, την γύρισε στα τέσσερα. Ξίνισε λιγάκι, πήγε να ξεκαυλωσει. Αυτή η στάση την πονούσε και δε της άρεσε ποτέ. Εδώ όμως δεν είχε επιλογή, δε της δόθηκε η ευκαιρία να σκεφτεί. Γύρισε, μια δυο δυνατές ξυλιές την ερέθισαν πάλι. Ένιωσε το πέος του να την καρφώνει, να την σκίζει κυριολεκτικά. Παραξενεύτηκε αλλά σύντομα το ξέχασε και αφέθηκε, δε πόναγε άσχημα, αλλά ερεθιστικά, ήθελε τώρα να πονέσει. Της έπιασε τα μαλλιά, τα τράβηξε, την πόνεσε. Ερεθίστηκε κι άλλο. Τόσα χρόνια φαντασιώνονταν να την πηδάνε στα τέσσερα αλλά ποτέ δε το ευχαριστήθηκε. Ένιωσε να καυλώνει πιο πολύ, έβγαινε από μέσα της η πιο αναμενόμενη φαντασίωση. Ούτε κατάλαβε πως φώναζε τόσο δυνατά, πως τον έβριζε και του ζήταγε να την γαμάει πιο δυνατά. Δε μπορούσε να κρατηθεί πια, άρχισε να καίγεται, το πέος τους την ταρακουνούσε, άρχισε να το μουνί της να χύνει. Ένας ατελείωτος οργασμός, μια πρωτόγνωρη εμπειρία, όλα μαζεμένα στο μυαλό της να μπερδεύονται και ταυτόχρονα να λύνονται, μια έκσταση, μια σκοτοδίνη υπέροχη, η απόλυτη ηδονή διαπερνούσε και τάραζε κάθε κύτταρο της. Δεν άντεχε άλλο, αφού τελείωσε τον σταμάτησε, γύρισε τον κοίταξε πρόστυχα, και έπιασε με τα απαλά της χέρια το πέος του. Σπάνια το είχε κάνει και αυτό στην αρχή μόνο για τον ερεθισμό. Γονάτισε μπροστά του, και τον πήρε στο στόμα της. Ένιωσε τη γεύση της. Δε περίμενε ότι θα της αρέσει τόσο, μύριζε τόσο ωραία, το απολάμβανε κάθε χιλιοστό του, που έβαζε στο στόμα της. Τον ένιωθε να τελειώνει, άρχισε να τον παίζει γρήγορα ρουφώντας τον με μανία. Θα έκανε ότι δεν είχε ξανακάνει ποτέ, και ίσως να είναι και η τελευταία φορά. Αυτό σκέφτηκε, άφησε το σπέρμα του να πέσει στο πρόσωπο της, στο στόμα της, στη γλώσσα της. Το δοκίμασε, της άρεσε. Σκουπίστηκε και χαλάρωσε στην αγκαλιά του. Ένα χάδι στα μαλλιά της, στο γυμνό κορμί της, την χαλάρωσε, την κοίμισε. Τα όνειρα πλημμύρισαν το τόπο όπως αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του. Σάββατο 23:00 Εκείνος: Συγνώμη, εδώ είναι το πάρτι του Νίκου; Εκείνη: Ναι, εδώ έλα πέρασε.