Περπατώ σε ένα δωμάτιο. Είναι ένα αρχοντικό σπίτι αρκετά παλιό αλλά περιποιημένο. Το πάτωμα μικρά μαύρα άσπρα τετραγωνάκια, σαν μια απέραντη σκακιέρα. Ενώνεται με ακόμα ένα δωμάτιο με μια τεράστια σαν καμάρα από αυτές που μοιάζουν περίτεχνα σκαλιστές στις άκρες τους και στις γωνίες τους. Σαν να έχω μπει σε άλλη εποχή αλλά ταυτόχρονα βρίσκομαι στο σήμερα. Βλέπω το άλλο δωμάτιο σχεδόν ολόκληρο, στα αριστερά μου μεγάλα παράθυρα με μεγάλα τετράγωνα τζάμια, αφήνουν το μάτι να ευχαριστηθεί τη θέα. Και ένα περβάζι μπροστά τους να θες να καθίσεις ώρες εκεί και να παρατηρείς αυτή τη θέα. Μα τι θέα; Πρέπει να είναι κοντά στην άνοιξη στο τέλος του χειμώνα. Είναι μάλλον σε κάποια πλαγιά όχι πολύ ψηλά, κάτω μακριά είναι μια πόλη και μπροστά της θάλασσα απέραντη. Εδώ κοντά δέντρα, φυλλωσιές, ένα δάσος που ξεχύνεται μέχρι τις αρχές τις πόλης. Εμείς είμαστε πιο ψηλά όμως από όλα. Τα δωμάτια είναι ζεστά, τα μεγάλα καλοριφέρ και ένα τζάκι που καίει στο άλλο δωμάτιο φροντίζουν για τη θερμοκρασία να είναι αρκετή ακόμα και γυμνός να κυκλοφορείς να μη σε ενοχλεί. Το δωμάτιο που βρίσκομαι είναι κενό, χωρίς έπιπλα παρά μόνο οι ζαχαρένιοι τοίχοι του. Στο αμέσως επόμενο μόνο έχει ένα περσικό μάλλον μεγάλο χαλί μπροστά στο τζάκι έναν πλούσιο ταιριαχτό, ευρύχωρο καναπέ, κανά δυό πολυθρόνες και τραπεζάκι. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.
Στο παράθυρό, καθώς πλησιάζω στο δεύτερο δωμάτιο, στέκεται μια γυναίκα, λεπτή, με δεμένο μαλλί, άσπρο πουκάμισο και μια σαν πένσιλ φούστα και γυαλιστερές μαύρες γόβες. Την πλησιάζω σα να την ξέρω καιρό. Μάλλον τη ξέρω, ξέρω ποια είναι και γιατί είναι εδώ. Στέκομαι ελάχιστα πιο πίσω της. "Ώστε αυτό είναι το παλιό σπίτι που μας είχες πει τόσες φορές; Νομίζω είναι υπέροχο, ίσως και ερεθιστικό μπορώ να πω", της λέω χαμηλόφωνα. "Όλο εκεί είναι το μυαλό σου, στον ερεθισμό και στις γυναίκες" μου αποκρίνεται. Μελαχρινή, μας είχε συστηθεί πριν πολύ καιρό και πρόσφατα αποφάσισε να μετακομίσει σε τούτο το παλιό σπίτι. Την πλησίασα κι άλλο σχεδόν ακούμπησα πάνω της κι εκείνη γύρισε και με κοίταξε "Σου έχω πει πολλές φορές ότι υπάρχει άλλος στη ζωή μου, δεν πρόκειται να ρισκάρω τίποτα και ιδιαίτερα μαζί σου" μου αποκρίθηκε με αυστηρό ύφος. Κοιτώ τα μάτια της και με μπερδεύει, δε μπορώ να καταλάβω αν λέει αλήθεια η απλά προσπαθεί να παίξει. Ίσως και να μη θέλει, όμως δε μπορώ να πω ότι πια με νοιάζει. Ακουμπάω πια πάνω της, ενώ εκείνη έχει σχεδόν γυρίσει στο πλάι και λίγο προς τα μένα. "Δεν έχει καμία σημασία τι συμβαίνει" της απαντώ και βαστικά ίσως πνιγμένα μου απαντάει πως ξέρω ότι δεν είμαστε μόνοι μας και οι υπόλοιπες παραδίπλα θα καταλάβουν σίγουρα τι πάω να κάνω. "Δε με νοιάζει" συνεχίζω με πιο σκληρό τόνο και ταυτόχρονα χαμηλό. Τη νιώθω να πνίγεται μέσα της.
Τα χέρια μου αργά ανεβαίνουν τις καμπύλες της σταματώντας μόνο για λίγο για να απολαύσω το συναίσθημά της που βλέπω στα μάτια της να την πνίγει. Γυρνά το γλυκό της πρόσωπο μακριά από εμένα. Ψηλαφώ το κορμί της απαλά πάνω από τα ρούχα της, όμως δεν αντέχω άλλο και αργά τραβώ τη φούστα της πιο ψηλά. Σύντομα τα δάχτυλά μου γεύονται το δροσερό και απαλό της δέρμα. Πόσο μαλακό, πόσο εύκολα γλιστράνε πάνω της, ηλεκτρίζοντας κάθε κύτταρο. Φτάνω στο καυτό της σημείο, τα δάχτυλα σχεδόν γλίστρησαν μέσα της. "Αυτό είναι βιασμός" μου μίλησε πνιγμένα. "Πές το όπως θέλεις." Την έπιασα από το λευκό λαιμό της και την έφερα στα χείλη μου. Δε μπορούσα να χορτάσω τη γεύση της στα χείλη μου και την υγρή της αίσθηση στα δάχτυλά μου.
Ξεκούμπωσα το πουκάμισό της αργά αλλά ενώ ξεχείλιζα μανία, και με μια κίνηση έλυσα το στηθόδεσμο της, έσκυψα λαίμαργα στις ρόγες της που στο χάδι της γλώσσας με τη γεωγραφική υφή, κοκκίνισαν πιο πολύ και τεντώθηκαν σαν να ήθελαν οι ίδιες να φαγωθούν. Συνέχισα αργά πιο χαμηλά της και αφαίρεσα αυτή τη στενή της φούστα και το εσώρουχό της. Τώρα δε μπορούσα να χορτάσω τους μηρούς της, τις γάμπες της, και περνούσα πάνω της πιθαμή προς πιθαμή. Κι όλο πιο κοντά στο επίμαχο σημείο της, μόλις είχε κοκκινίσεις και φουσκώσει λιγάκι για να δείξει την επιθυμία του, την θέλησή του. Τρυφερό, απαλό, μαλακό και τόσο γλυκό στο παιχνίδι της γλώσσας, έτοιμο να εκραγεί μέσα φωτιά του.
Ανασηκώθηκα και την κοίταξα όσο πιο μέσα στα μάτια μπορούσα. Καταλάβαινα τον δισταγμό της και τον φόβο της αλλά ταυτόχρονα και τον ερεθισμό της. Δεν έκανε τίποτα να με σταματήσει ίσως να έκανε και το αντίθετο. Έβγαλα από το παντελόνι μου το πέος μου και αργά ακούμπησα πάνω στο τρεμάμενο αιδοίο της. Όχι, ακόμα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, θέλω να την νιώθω να τρέμει, ίσως και μέσα της να παρακαλάει. Μ' αρέσει και το θέαμα της σύγκλησης αυτής. Θέλω να μπω μέσα της, θέλω να μπω ολόκληρος μέσα της, να την νιώσω να τρέμει, να χάνει τον κόσμο της. Εκεί καθισμένη τώρα στο εσωτερικό περβάζι, μόνο με ένα λευκό πουκάμισο να την καλύπτει, απροστάτευτη και ευάλωτη. Αργά κυλάω μέσα της, τα μακριά της πόδια τυλίγονται γύρω μου και δεν αντιστέκομαι να τα βουτήξω να τα κρατήσω. Χάνομαι μέσα της αργά, τα χέρια μου στο στήθος της, στα πόδια της μα το ένα κάνει στάση στους γλουτούς της. Χαϊδεύω το κορμί της, το τραντάζω κάθε φορά που μπαίνω όσο πιο βαθιά μπορώ και τη χαϊδεύω πότε απαλά πότε βίαια από πίσω της, κάποια στιγμή τα δάχτυλά μου καταφέρνουν εισχωρούν σε ταυτόχρονη κίνηση με μένα μέσα της. Τη κρατώ από το δεμένο της μαλλί, τα μάτια της άλλοτε κλειστά άλλοτε νευριασμένα με κοιτούν. Πότε ηδονή την κάνει να τρέμει πότε τα νεύρα της την ερεθίζουν ακόμα περισσότερο.
Σ' αυτή τη σιωπηλή μάχη, ένα νωχελικό βήμα κάνει την πρώτη εμφάνισή του στο διπλανό δωμάτιο. Η λεπτή φιγούρα με το κόκκινο μαλλί και κολλητό μικρο φόρεμα πλησιάζει αργά. Της αρέσει μάλλον να παρατηρεί και απολαμβάνει. Το βλέμμα της μελαχρινής, προσπαθεί να την αποθαρρύνει και να τη διώξει φοβισμένα ίσως. Όμως εκείνη είναι αποφασισμένη και μας πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής. Την αφήνω να κοιτάξει λίγο, φαίνεται πόσο της αρέσει. Αρκετά όμως κράτησε, αρπάζω το μαλλί της και δένω μέσα του το χέρι μου. Την τραβώ να προς τα κάτω όπου γονατίζει χωρίς σχεδόν κανένα δισταγμό. Δεν αντέχω, η μορφή της και η υποταγή της με κάνει να θέλω να εκραγώ. Την φέρνω κοντά στο σημείο επαφής, βγαίνω και εμφανίζομαι υγρός μπροστά στα χείλη της. Τα χείλη της αρχίζουν να τρέχουν στον κορμό τους πέους, η αίσθηση τόσο καυτή τόσο βαθιά. Χάνομαι μέσα της σχεδόν ολόκληρος.
Εναλλάσσομαι στα χείλη της κόκκινης και στην καυτή αίσθηση της μελαχρινής. Θέλω πιο πολλά σκέφτομαι, απομακρύνομαι και την ανασηκώνω. Τραβώ το φόρεμα της προς τα πάνω και αφαιρώ τα λεπτά της εσώρουχα. "Σου άρεσα εγώ... δοκίμασε και την άλλη" την προστάζω. Ανοίγω τα λεπτά της καλλίγραμμα πόδια ενώ την βλέπω να σκύβει στα χείλη έτοιμη να γευτεί το γλυκό χυμό της φίλης. Τα πόδια της, λυγίζουν και τα ακουμπά αργά στη πλάτη της κόκκινης ενώ αποφασίζω να βυθιστώ όσο πιο βαθιά μπορώ στο αιδοίο της. Κόκκινο και αυτό σαν εκείνη θέλω να το πονέσω να το κάνω να τρέμει.
Δεν αντέχω άλλο θα εκραγώ και μάλιστα σύντομα. Γυμνές, καλλίγραμμες, με το αγγελικά αισθησιακό τους πρόσωπο της τραβώ και τις δυο μπροστά μου. Οι γλώσσες τους τόσο ερεθιστικές που δεν αντέχω πλέον να κρατηθώ και ξεσπώ. Ξεσπώ αναστενάζοντας καθώς αφήνω στα χείλι τους τους χυμούς μου καυτούς να στάξουν.
Νιώθω εξουθενωμένος, όμως κάτι βασανιστικό μάλλον πρόκειται να συμβεί καθώς καμιά τους δε σταματά ότι άρχισα, και θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν είμαστε 3 αλλά περισσότεροι. Προσπαθώ να αποτραβηχτώ στον θεσπέσιο καναπέ. Μπροστά μου όρθια, με τα χέρια στη μέση γυμνή και αποφασισμένη η μελαχρινή ιδιοκτήτης μου ψιθυρίζει "Νομίζεις ότι τελείωσε! Ελπίζω να αντέχεις πολύ ακόμα", δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία σκέφτηκα και η αγωνία με γέμισε..
Στο παράθυρό, καθώς πλησιάζω στο δεύτερο δωμάτιο, στέκεται μια γυναίκα, λεπτή, με δεμένο μαλλί, άσπρο πουκάμισο και μια σαν πένσιλ φούστα και γυαλιστερές μαύρες γόβες. Την πλησιάζω σα να την ξέρω καιρό. Μάλλον τη ξέρω, ξέρω ποια είναι και γιατί είναι εδώ. Στέκομαι ελάχιστα πιο πίσω της. "Ώστε αυτό είναι το παλιό σπίτι που μας είχες πει τόσες φορές; Νομίζω είναι υπέροχο, ίσως και ερεθιστικό μπορώ να πω", της λέω χαμηλόφωνα. "Όλο εκεί είναι το μυαλό σου, στον ερεθισμό και στις γυναίκες" μου αποκρίνεται. Μελαχρινή, μας είχε συστηθεί πριν πολύ καιρό και πρόσφατα αποφάσισε να μετακομίσει σε τούτο το παλιό σπίτι. Την πλησίασα κι άλλο σχεδόν ακούμπησα πάνω της κι εκείνη γύρισε και με κοίταξε "Σου έχω πει πολλές φορές ότι υπάρχει άλλος στη ζωή μου, δεν πρόκειται να ρισκάρω τίποτα και ιδιαίτερα μαζί σου" μου αποκρίθηκε με αυστηρό ύφος. Κοιτώ τα μάτια της και με μπερδεύει, δε μπορώ να καταλάβω αν λέει αλήθεια η απλά προσπαθεί να παίξει. Ίσως και να μη θέλει, όμως δε μπορώ να πω ότι πια με νοιάζει. Ακουμπάω πια πάνω της, ενώ εκείνη έχει σχεδόν γυρίσει στο πλάι και λίγο προς τα μένα. "Δεν έχει καμία σημασία τι συμβαίνει" της απαντώ και βαστικά ίσως πνιγμένα μου απαντάει πως ξέρω ότι δεν είμαστε μόνοι μας και οι υπόλοιπες παραδίπλα θα καταλάβουν σίγουρα τι πάω να κάνω. "Δε με νοιάζει" συνεχίζω με πιο σκληρό τόνο και ταυτόχρονα χαμηλό. Τη νιώθω να πνίγεται μέσα της.
Τα χέρια μου αργά ανεβαίνουν τις καμπύλες της σταματώντας μόνο για λίγο για να απολαύσω το συναίσθημά της που βλέπω στα μάτια της να την πνίγει. Γυρνά το γλυκό της πρόσωπο μακριά από εμένα. Ψηλαφώ το κορμί της απαλά πάνω από τα ρούχα της, όμως δεν αντέχω άλλο και αργά τραβώ τη φούστα της πιο ψηλά. Σύντομα τα δάχτυλά μου γεύονται το δροσερό και απαλό της δέρμα. Πόσο μαλακό, πόσο εύκολα γλιστράνε πάνω της, ηλεκτρίζοντας κάθε κύτταρο. Φτάνω στο καυτό της σημείο, τα δάχτυλα σχεδόν γλίστρησαν μέσα της. "Αυτό είναι βιασμός" μου μίλησε πνιγμένα. "Πές το όπως θέλεις." Την έπιασα από το λευκό λαιμό της και την έφερα στα χείλη μου. Δε μπορούσα να χορτάσω τη γεύση της στα χείλη μου και την υγρή της αίσθηση στα δάχτυλά μου.
Ξεκούμπωσα το πουκάμισό της αργά αλλά ενώ ξεχείλιζα μανία, και με μια κίνηση έλυσα το στηθόδεσμο της, έσκυψα λαίμαργα στις ρόγες της που στο χάδι της γλώσσας με τη γεωγραφική υφή, κοκκίνισαν πιο πολύ και τεντώθηκαν σαν να ήθελαν οι ίδιες να φαγωθούν. Συνέχισα αργά πιο χαμηλά της και αφαίρεσα αυτή τη στενή της φούστα και το εσώρουχό της. Τώρα δε μπορούσα να χορτάσω τους μηρούς της, τις γάμπες της, και περνούσα πάνω της πιθαμή προς πιθαμή. Κι όλο πιο κοντά στο επίμαχο σημείο της, μόλις είχε κοκκινίσεις και φουσκώσει λιγάκι για να δείξει την επιθυμία του, την θέλησή του. Τρυφερό, απαλό, μαλακό και τόσο γλυκό στο παιχνίδι της γλώσσας, έτοιμο να εκραγεί μέσα φωτιά του.
Ανασηκώθηκα και την κοίταξα όσο πιο μέσα στα μάτια μπορούσα. Καταλάβαινα τον δισταγμό της και τον φόβο της αλλά ταυτόχρονα και τον ερεθισμό της. Δεν έκανε τίποτα να με σταματήσει ίσως να έκανε και το αντίθετο. Έβγαλα από το παντελόνι μου το πέος μου και αργά ακούμπησα πάνω στο τρεμάμενο αιδοίο της. Όχι, ακόμα δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, θέλω να την νιώθω να τρέμει, ίσως και μέσα της να παρακαλάει. Μ' αρέσει και το θέαμα της σύγκλησης αυτής. Θέλω να μπω μέσα της, θέλω να μπω ολόκληρος μέσα της, να την νιώσω να τρέμει, να χάνει τον κόσμο της. Εκεί καθισμένη τώρα στο εσωτερικό περβάζι, μόνο με ένα λευκό πουκάμισο να την καλύπτει, απροστάτευτη και ευάλωτη. Αργά κυλάω μέσα της, τα μακριά της πόδια τυλίγονται γύρω μου και δεν αντιστέκομαι να τα βουτήξω να τα κρατήσω. Χάνομαι μέσα της αργά, τα χέρια μου στο στήθος της, στα πόδια της μα το ένα κάνει στάση στους γλουτούς της. Χαϊδεύω το κορμί της, το τραντάζω κάθε φορά που μπαίνω όσο πιο βαθιά μπορώ και τη χαϊδεύω πότε απαλά πότε βίαια από πίσω της, κάποια στιγμή τα δάχτυλά μου καταφέρνουν εισχωρούν σε ταυτόχρονη κίνηση με μένα μέσα της. Τη κρατώ από το δεμένο της μαλλί, τα μάτια της άλλοτε κλειστά άλλοτε νευριασμένα με κοιτούν. Πότε ηδονή την κάνει να τρέμει πότε τα νεύρα της την ερεθίζουν ακόμα περισσότερο.
Σ' αυτή τη σιωπηλή μάχη, ένα νωχελικό βήμα κάνει την πρώτη εμφάνισή του στο διπλανό δωμάτιο. Η λεπτή φιγούρα με το κόκκινο μαλλί και κολλητό μικρο φόρεμα πλησιάζει αργά. Της αρέσει μάλλον να παρατηρεί και απολαμβάνει. Το βλέμμα της μελαχρινής, προσπαθεί να την αποθαρρύνει και να τη διώξει φοβισμένα ίσως. Όμως εκείνη είναι αποφασισμένη και μας πλησιάζει σε απόσταση αναπνοής. Την αφήνω να κοιτάξει λίγο, φαίνεται πόσο της αρέσει. Αρκετά όμως κράτησε, αρπάζω το μαλλί της και δένω μέσα του το χέρι μου. Την τραβώ να προς τα κάτω όπου γονατίζει χωρίς σχεδόν κανένα δισταγμό. Δεν αντέχω, η μορφή της και η υποταγή της με κάνει να θέλω να εκραγώ. Την φέρνω κοντά στο σημείο επαφής, βγαίνω και εμφανίζομαι υγρός μπροστά στα χείλη της. Τα χείλη της αρχίζουν να τρέχουν στον κορμό τους πέους, η αίσθηση τόσο καυτή τόσο βαθιά. Χάνομαι μέσα της σχεδόν ολόκληρος.
Εναλλάσσομαι στα χείλη της κόκκινης και στην καυτή αίσθηση της μελαχρινής. Θέλω πιο πολλά σκέφτομαι, απομακρύνομαι και την ανασηκώνω. Τραβώ το φόρεμα της προς τα πάνω και αφαιρώ τα λεπτά της εσώρουχα. "Σου άρεσα εγώ... δοκίμασε και την άλλη" την προστάζω. Ανοίγω τα λεπτά της καλλίγραμμα πόδια ενώ την βλέπω να σκύβει στα χείλη έτοιμη να γευτεί το γλυκό χυμό της φίλης. Τα πόδια της, λυγίζουν και τα ακουμπά αργά στη πλάτη της κόκκινης ενώ αποφασίζω να βυθιστώ όσο πιο βαθιά μπορώ στο αιδοίο της. Κόκκινο και αυτό σαν εκείνη θέλω να το πονέσω να το κάνω να τρέμει.
Δεν αντέχω άλλο θα εκραγώ και μάλιστα σύντομα. Γυμνές, καλλίγραμμες, με το αγγελικά αισθησιακό τους πρόσωπο της τραβώ και τις δυο μπροστά μου. Οι γλώσσες τους τόσο ερεθιστικές που δεν αντέχω πλέον να κρατηθώ και ξεσπώ. Ξεσπώ αναστενάζοντας καθώς αφήνω στα χείλι τους τους χυμούς μου καυτούς να στάξουν.
Νιώθω εξουθενωμένος, όμως κάτι βασανιστικό μάλλον πρόκειται να συμβεί καθώς καμιά τους δε σταματά ότι άρχισα, και θυμάμαι πολύ καλά ότι δεν είμαστε 3 αλλά περισσότεροι. Προσπαθώ να αποτραβηχτώ στον θεσπέσιο καναπέ. Μπροστά μου όρθια, με τα χέρια στη μέση γυμνή και αποφασισμένη η μελαχρινή ιδιοκτήτης μου ψιθυρίζει "Νομίζεις ότι τελείωσε! Ελπίζω να αντέχεις πολύ ακόμα", δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία σκέφτηκα και η αγωνία με γέμισε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου