Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Διάθεση

Αυτή η διάθεση τι ωραία που είναι, κάνει το κορμί να πάλεται να νιώθει οτι υπάρχει ότι ζει. Κι αν ησουν εσύ εδώ μπροστά μου αναρωτιέμαι πως θα ένιωθες. θα σε σαγήνευα σε ένα βλέμα, θα το ήθελες, θα το επιθυμούσα, δε θα ήταν μια απλή συζήτησή.

Η βραδιά τόσο έντονη και τόσο γεμάτη πάθος. Ποιά θα νιώσει το ίδιο δυνατό συναίσθημα, ποιά θα κοιτάξει στα μάτια μου και θα δει τη λάμψη της καρδίας μου να ανακλά στα μάτια σου, στο βλέμα του συναισθήματός σου. Ισως να είναι το 3ο αλκοολ που δημιούργησε όλη αυτή την ατμόσφαιρα ίσως να είναι και το καλοκαίρι το ίδιο. Αυτή τη ζέστη δεν την αντέχω, περνάει μέσα μου με βασανίζει με γοητεύει. Με κάνει να θέλω να ερωτευτώ τόσο έντονα τοσο δυνατά και συνάμα να αρχίσει το παιχνίδι του φλέρτ. Ναι, ναι θα σε φλέρταρα τώρα θα σε κοιτούσα στα μάτια τόσο έντονα να χάνεις την ανάσα σου το μυαλό σου, να μην ξέρεις τι να πεις. Δε θα σε άφηνα να φοβηθείς αλλά να ανοιχτείς να θες να νιώσεις την αγκαλιά μου και να περάσεις αυτή τη νύχτα εδώ στη παραλία δίπλα μου. Το αεράκι δοροσερό χαιδεύει τα μαλιά σου που ανακατεύουν τα δαχτυλά μου. Τόσο απαλό το άγκιφμα που κλείνεις τα μάτια σου και προσπαθείς να νιωσεις κάθε στιγμη και λεπτό που περνα πάνω σου. Ακούω τη φωνή σου και απαντάω σε τόνο χαμηλό σχεδόν ψυθιριστό, κοντά στους λοβούς των αυτιών σου. θέλω να νιώσω το δέρμα σου να τεντώνει να ανατριχίαζεις μόνο από τον ήχο και το χάιδεμα των χειλίων μου.

Τι δε θα μπορούσα να σου πώ αυτή τη στιγμή. Πόσο θα μπορούσα να σε ερωτευτώ να σε κοιτώ και να χάνομαι μέσα στην ομορφιά σου. Στην ομορφιά του είναι σου, του μοναδικού σου είναι που με σαγηνεύει και ταρακουνά την υπαρξή μου, τη φύση μου. θέλω να χαθώ μέσα σου να γίνουμε ένα, μια ουσία ένα δυνατο ή μύρια συναισθήματα όλα τόσο δυνατά που να φέρουν σεισμό σ ολόκληρο το σύμπαν μας. Μα τι με κάνει και λέω αυτή η νύχτα. Μα τι με κάνει να νιώθω πάλι. Γιατί τόσο έντονα συναισθήματα φυτευμένα μέσα μου βαθιά ριζωμένα και δυνατά αρκετά να με κυριευσούν εμένα και έσενα μαζι.

Κοιτώ τα κόκκινα σου χείλι τα γεύομαι με τη ματιά μου πριν ακόμη τα αγγίξω. Είμαι τόσο σίγουρος πως θα τα γευτώ θα νιώσω την υφή τους το θεσπέσιο αρώμα τους. Δεν έχω πια ενδιασμούς καθόλου, το κοσμο σου τραντάζω και παίρνω μαζί μου. Η μήπως ο δικός μου είναι εκείνος που έχει κατακτήθεί απο το δικό σου και έρμαιο των κινήσεών σου πια υποκύπτω σε κάθε σου ασυνειδητη προσταγή. Μου μοιάζει αδιάφορο όλο αυτό, μου αρκεί η σαγήνη, και η αίσθηση του απαλού σου δέρματος καθώς το χέρι μου ταξιδεύει αδιάφορα στη πλάτη σου. Μπορείς να το νιώσεις, μπορείς να κάταλάβεις πως δε σε αγκίζω απλά αλλά κάνω έρωτα μαζί σου πιο έντονο και πιο δυνατό από ότι έχεις νιώσει ως τώρα;

Μα γιατί αυτή η νύχτα να κινεί τόση φαντασία τόσα συναισθήματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: