Από το πουθενά
Μπήκε η άνοιξη για τα καλά και αυτή η σχέση την βασάνιζε όλο και πιο πολύ. Ίσως να ήταν και η επιρροή της άνοιξης. Πάντως χρειάζονταν να δώσει ένα τέλος. Μια αφορμή καλή της ήταν αρκετή. Σήμερα έπιασε βροχή. Θα έβρεχε λέει όσο δεν έβρεξε όλο το χειμώνα. Της χάλαγε τη διάθεση. Άλλη μια μέρα δουλεία. Υπομονετικά περίμενε να περάσει η ώρα να πάει σπίτι. Απόγευμα πια ξεκίνησε από τη δουλεία του για σπίτι. Μια κουραστική και γεμάτη μέρα τελείωνε. Η βροχή στα τζαμιά του αυτοκινήτου ακούγονταν σα χαλαρωτική μουσική όση ώρα περίμενε στη κίνηση. Είχε και το ράδιο σε χαμηλή ένταση και περίμενε να συνεχίσει η κίνηση. Αυτό είναι το καλό και κακό με τη βροχή, από τη μια απόλαυση και από την άλλη αναμονή και κούραση. Ευτυχώς μετά θα άνοιγε ο δρόμος. Άλλωστε έμενε σε προάστια και εκεί η κίνηση ήταν πιο αραιή, μόνο καμία πλημμύρα να μην είχε πάλι γιατί πάλι θα κολλάγανε στα νερά. Η ώρα πέρασε και η κίνηση στο δρόμο του άρχισε να αραιώνει. Πάτησε λίγο πιο πολύ το γκάζι να μειώσει το χρόνο....