Τρίτη 8 Απριλίου 2014

Χαλάρωνοντας

Κάποιες φορές γυρνάς σπίτι και νιώθεις όλο σου το κορμί να καίγεται από την κούραση της ημέρας ή ακόμη και της εβδομάδας. Όμως είναι αυτό το κάψιμο από το αίμα που έχει ανεβάσει τους ρυθμούς και ρέει δυνατά μέσα φτάνοντας να ερεθίζει τα πιο ζωντανά μας σημεία. Κάθεσαι εκεί στον καναπέ σου και χαλαρώνεις από την ένταση της ημέρας αλλά νιώθεις τον ερεθισμό να μεγαλώνει. Από το λαιμό και το στήθος που καίγεται, μέχρι ανάμεσα στα πόδια που νιώθεις τον χτύπο από τον παλμό της καρδιάς να κινεί κάθε μυ και να τον ερεθίζει.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Ατιθασο...

Μόλις είχε βγει από τη πύλη του σχολείου της. Ένα αγγελικό πλάσμα με το άσπρο κοντό και αέρινο φορεματάκι του. Παρόλη τη ψυχρά ποτέ δε φορούσε κάτι πολύ ζεστό. Προτιμούσε κάτι πιο πρόστυχο πιο “sexy” όπως της έλεγαν τα αγόρια στο σχολείο. Της άρεσε πολύ να προκαλεί τα αγόρια. Όπως σήμερα με τον ωραίο του σχολείου. Τον έκανε να κατακοκκινίσει. Όμως το μυαλό της δεν ήταν εκεί. Αυτή ήταν απλά μια καθημερινότητα. Το μυαλό της ήταν αλλού.

Ένα αεράκι ήταν αρκετό να της λύσει τα μαλλιά «ένας θανάσιμα μοιραίος άγγελος ντυμένος στα λευκά» σκεφτικέ ο πατέρας της καλύτερης της φίλης.

Γρήγορη Αρπαγή

κι όμως όταν τον έίδε εκεί πρώτη της φορά τρόμαξε. Δεν περίμενε βασικά να τον συναντήσει, πόσο μάλλον έτσι απρόσμενα. Στις φίλες της προσπάθησε να μην τους δείξει τίποτα, έκανε σαν να κοίταξε απλά ακόμα έναν περαστικό. Συνέχισαν την κουβέντα τους, μέχρι που της έκανε νόημα να πάει κοντά του. Είπε στις φίλες της μια γρήγορη δικαιολογία ότι θα πάει μέχρι το περίπτερο να πάρει τσίχλες και γυρνάει.

Ένιωσε τα δάχτυλά του να την πονάνε.

Η ώρα είχε περάσει, και στο σπίτι της ανησυχούσαν καθώς δεν είχε εξαφανιστεί άλλη φορά τόσες ώρες χωρίς να πάρει ένα τηλέφωνο ούτε να δώσει σημεία ζωής. Μια φίλη της από την παρέα είπε ότι και αυτές ανησύχησαν όταν δεν απαντούσε το τηλέφωνό της πριν λίγες ώρες που πήγε στο περίπτερο.

Η γεύση του αλμυρή, πρώτη φορά ένιωθε κάτι τέτοιο

Είχε απλά εξαφανιστεί από όλους. Κανείς δεν ήξερε που να ήταν εκείνη την ώρα. Σκέφτηκαν το πρώτο πράμα που σκέφτεται κάθε συγγενής, να καλέσουν την αστυνομία. Ή μήπως ήταν νωρίς.

Τα χείλι του γλίστρησαν στον λαιμό της, τα δόντια του άφηναν μικρα σημαδάκια που έκαναν το δέρμα της να τσιτώνει και να ανατριχιάζει. Τα χέρια του είχαν περάσει μέσα από το φόρεμα της και μέσα από το καλσόν της.