Oι περισσότερες θα σκεφτούν ή καλύτερα με αυτό το ύφος του "άντε καλέ" θα πουν πως δεν είμαι διόλου ντροπαλός και πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει σε μένα κάτι τέτοιο. Αντιθέτως θα εκφραστούν σα να έχω την μεγαλύτερη άνεση μαζί τους στην ομιλία και στην αποπλάνηση καλύτερα. Θα ήθελα και 'γω να το πιστέψω ή να το δω αλλά μάλλον επειδή δεν ξέρουν τι σκέφτομαι και δεν παρατηρούν τα πάντα ξεκάθαρα δεν το βλέπουν. Όποιος μπορεί να παρατηρήσει καλά, καταλαβαίνει ότι μόνο θάρρος δεν έχω τουλάχιστον στην αρχή. Ίσως μετά την γνωριμία ή και λίγο παραπέρα να χάνω την ντροπή μου και να ξεφεύγω. Όμως το μεγάλο βάσανο είναι αυτή η αρχή αυτό το πρωταρχικό ξεπέρασμα του εαυτού που χρειάζεται για να κινηθείς παραπέρα.
Από την άλλη βέβαια ίσως και πάντα να ήμουν τυχερός και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μην χρειαζόμουν να βρεθώ σε μια κατάσταση που να τα κάνω όλα μόνος. Ή μήπως δημιουργούσα καταστάσεις που θα υπερπηδούσαν τα πρώτα εμπόδια. Εδώ μπορεί κανείς να πει ότι μάλλον αυτό έκανα. Μια κίνηση ανθρώπου που άλλοι θα χαρακτήριζαν δειλία, αλλά το αποτέλεσμα ήταν για εμένα το αναμενόμενο αν και δεν το περίμενα.
Από την άλλη βέβαια ίσως και πάντα να ήμουν τυχερός και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να μην χρειαζόμουν να βρεθώ σε μια κατάσταση που να τα κάνω όλα μόνος. Ή μήπως δημιουργούσα καταστάσεις που θα υπερπηδούσαν τα πρώτα εμπόδια. Εδώ μπορεί κανείς να πει ότι μάλλον αυτό έκανα. Μια κίνηση ανθρώπου που άλλοι θα χαρακτήριζαν δειλία, αλλά το αποτέλεσμα ήταν για εμένα το αναμενόμενο αν και δεν το περίμενα.
